- hayıl-mayıl
- z. dan. Heyran, valeh. Hayıl-mayıl qalmaq – heyran qalmaq, heyrət etmək. Hayıl-mayıl qoymaq – heyran qoymaq, heyrətdə qoymaq. Hayıl-mayıl olmaq – heyran olmaq, heyrət etmək. İbrahim, padşahın gözünə çox xoş gəlmişdi. Day lap hayıl-mayıl olmuşdu. (Nağıl). <Tükəzban xala:> Ölməmişlər elə də qəşəngdirlər ki, adam hayıl-mayıl olur, heç bilmir hansının qolundan yapışsın. . İ. Ş..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.